† ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ[1]
Ἡ Ἁγία καί παρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀκυλίνα ἦταν ἀπό τήν περιοχή τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπό ἕνα χωριό, πού ὀνομάζεται Ζαγκλιβέρι καί βρίσκεται στήν ’Eπισκοπή Ἀρδαμερίου[2]. Γεννήθηκε δέ ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς.[3] Τό Mαρτύριό της συνέβη μετά ἀπό τό ἑξῆς περιστατικό. Στό Ζαγκλιβέρι τότε συγκατοικοῦσαν χριστιανοί καί Τοῦρκοι μαζί. Μιά μέρα ὁ πατέρας τῆς Ἁγίας μάλωσε μέ ἕναν Τοῦρκο γείτονά του καί κτυπῶντας τον, τόν ἔβαλε ὁ διάβολος καί τόν σκότωσε. Γι’ αὐτό τόν ἔπιασαν οἱ Τουρκικές Ἀρχές τοῦ Ζαγκλιβερίου καί τόν πῆγαν στόν πασσᾶ τῆς Θεσσαλονίκης, γιά νά τόν θανατώσει. Αὐτός τότε φοβήθηκε τό θάνατο καί θέλοντας νά γλυτώσει, τούρκεψε καί δέν τόν θανάτωσαν. Ἀλλοίμονο ὅμως, τί φοβερή πτώση! Ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα τότε ἦταν ἀκόμη βρέφος πού θήλαζε. Ὅταν πέρασαν ἀρκετά χρόνια, οἱ Τοῦρκοι ἔλεγαν στόν πατέρα νά τουρκέψει καί τήν κόρη του. Καί αὐτός ἀποκρινόταν σ’ αὐτούς: - Μή σᾶς μέλει γιά τήν θυγατέρα μου. Αὐτή εἶναι στό δικό μου χέρι καί ὅποτε θέλω τήν τουρκεύω. Ἡ μητέρα ὅμως τῆς Ἁγίας, καθώς παρέμεινε σταθερή στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, δέν παρέλειπε καθημερινά νά διδάσκει καί τήν κόρη της, νά στέκεται σταθερά στήν πίστη καί νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ὅταν ἔφτασε ἡ κόρη σέ ἡλικία δεκαοκτώ ἐτῶν, πάλι οἱ Τοῦρκοι τοῦ ἔλεγαν τά ἴδια. Τότε ὁ πατέρας της φωνάζει τήν Ἀκυλίνα καί τῆς λεει: -Νά, παιδί μου, οἱ ἄλλοι Τοῦρκοι μοῦ λένε καθημερινά νά τουρκέψεις. Γι’ αὐτό ἀργά ἤ γρήγορα θά τουρκέψεις. Μόνο κάνε το μιά μέρα πιό πρωτύτερα, γιά νά μήν ἐνοχλοῦν καθημερινά καί ἐμένα οἱ Τοῦρκοι. Ἡ Ἁγία ὅμως φλεγόμενη ἀπό τόν διάπυρο ἔρωτα τοῦ Χριστοῦ μέ μεγάλη γενναιότητα τοῦ ἀποκρίθηκε: - Μήπως εἶμαι ἐγώ ὀλιγόπιστη σάν καί ἐσένα, νά ἀρνηθῶ τόν ποιητή καί πλάστη μου, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος ὑπέμεινε γιά μᾶς Σταυρό καί θάνατο; Ἄς μή μοῦ συμβεῖ τοῦτο ποτέ. Ἐγώ εἶμαι ἕτοιμη νά ὑπομείνω κάθε βασανιστήριο, ἀκόμη καί θάνατο γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μου. Ὤ λόγια ἀξιοθαύμαστα, ὄχι θυγατέρας ἑνός τρισάθλιου πατέρα, ἀλλά θυγατέρας ἀληθινά τοῦ ἐπουράνιου βασιλιᾶ Χριστοῦ! Τότε ὁ πατέρας της βλέποντας τό ἀμετάθετο τῆς γνώμης της, πῆγε στούς Τούρκους καί τούς λέει: -Ἐγώ δέν κατάφερα νά μεταπείσω τήν θυγατέρα μου νά τουρκέψει. Ἐσεῖς ὅ,τι θέλετε κάντε την. Μόλις τό ἄκουσαν αὐτό ἐκεῖνοι, ταράχθηκαν καί ἀμέσως στέλνουν δικαστικούς, γιά νά φέρουν τήν Μάρτυρα. Ἡ δέ εὐλογημένη μητέρα τῆς Ἁγίας, ὅταν εἶδε τούς ἀπεσταλμένους ὑπηρέτες, ἀφοῦ πῆρε ἰδιαίτερα τήν κόρη της, λέγει σ' αὐτή τήν στερνή αὐτή παραγγελία: -Νά, παιδί μου πολυαγαπημένο καί γλυκύτατη θυγατέρα Ἀκυλίνα. Νά σπλάγχνο μου, ἔφθασε ἡ ὥρα ἐκείνη, γιά τήν ὁποία κάθε ἡμέρα σέ συμβούλευα. Νά φερθεῖς λοιπόν σάν παιδί ὑπάκουο καί νά ὑπακούσεις στίς συμβουλές μου καί νά μείνεις ἀνδρεία στά βασανιστήρια πού πρόκειται νά πάθεις καί νά μήν ἀρνηθεῖς τό Χριστό. Καί αὐτή παρομοίως μέ δάκρυα ἀποκρίθηκε· -Μή φοβᾶσαι μητέρα μου καί ἐγώ τόν ἴδιο σκοπό ἔχω, καί ὁ Θεός ἄς εἶναι βοηθός μου καί νά προσεύχεσαι γιά χάρη μου. Καί ἔτσι ἀποχαιρετίσθηκαν ἀναμεταξύ τους μέ θρήνους καί δάκρυα. Οἱ ὑπηρέτες, ἀφοῦ ἔδεσαν τήν Μάρτυρα, τήν πῆγαν στό δικαστήριο. Ἀκολούθησε κατόπιν καί ἡ φιλόστοργη μητέρα τήν πολυαγαπημένη θυγατέρα, ὅπως ἀκολουθεῖ ἡ προβατίνα τό πρόβατο της, ὅταν τό σέρνουν στόν τόπο τῆς σφαγῆς, ἐπειδή τά μητρικά σπλάγχνα δέν τήν ἄφηναν νά χωρισθεῖ. Ἀλλά οἱ ὑπηρέτες τήν μέν μητέρα της τήν κλείδωσαν ἔξω ἀπό τό προαύλιο, τήν δέ Ἀκυλίνα τήν πῆγαν μέσα καί τήν παρουσίασαν μπροστά στόν δικαστή, ὁ ὁποῖος τῆς λέει: - Μωρή γίνεσαι Τουρκάλα;. Ἡ Ἁγία ἀποκρίθηκε. -Ὄχι, δέν γίνομαι. Νά μή συμβεῖ ποτέ νά ἀρνηθῶ τήν πίστη μου καί τόν Δεσπότη μου Χριστό. Μόλις τά ἄκουσε αὐτά ὁ δικαστής θύμωσε καί προστάζει νά γδύσουν τήν Ἁγία καί νά τήν ἀφήσουν μόνο μέ τό πουκάμισο καί ἔτσι νά τήν δέσουν σέ ἕναν στῦλο καί νά τήν δέρνουν μέ ραβδιά, πρᾶγμα πού ἔγινε. Δύο ὑπηρέτες τήν ξυλοκόπησαν ὥρα πολλή. Ἀλλά ἡ Μάρτυς ὑπέμεινε μέ πολλή ἀνδρεία αὐτό τό βασανιστήριο. Μετά ἀπό αὐτά ὁ δικαστής καί ἄλλοι Τοῦρκοι, φέρνοντας τήν Μάρτυρα μπροστά τους, ἄρχισαν νά τήν κολακεύουν καί νά τῆς ὑπόσχονται ταξίματα πολλά καί δῶρα, μόνο νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της. Ἀλλά ἡ νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ἐπειδή εἶχε βαθιά μέσα στήν καρδιά τόν ἔρωτα πρός τό νοητό νυμφίο της Χριστό, τίποτε ἀπό αὐτά δέν λογάριαζε. Τότε ἕνας ἀξιωματοῦχος καί πλούσιος Τοῦρκος τῆς πρότεινε κάτι πιο προκλητικό ἀπό τούς ἄλλους: -Τούρκεψε Ἀκυλίνα καί ἐγώ θά σέ πάρω νύμφη στόν υἱό μου. Ἡ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ μέ τόλμη ἀνέκφραστη τοῦ ἀποκρίθηκε: -Ὁ διάβολος, νά πάρει καί ἐσένα καί τόν υἱό σου. Μόλις τό ἄκουσαν αὐτό ἐκεῖνοι, ἄναψαν ἀπό τό θυμό καί γδύνοντας πάλι τήν Ἁγία, ὅπως καί στήν ἀρχή, τήν ξυλοκόπησαν ὥρα πολλή. Ἔπειτα, ἀφοῦ τήν ἔλυσαν, πάλι τήν ἀνακρίνουν γιά τρίτη φορά. Εἶχε σχισθεῖ τό πουκάμισό της ἀπό τούς πολλούς ξυλοδαρμούς, καί εἶχε μείνει γυμνή. Τῆς λέει τότε ὁ δικαστής: -Δέν ντρέπεσαι μωρή νά δέρνεσαι γυμνή μπροστά σέ τόσους ἀνθρώπους; Ἤ τούρκεψε ἤ θά σοῦ σπάσω τά κόκκαλα ἕνα-ἕνα. Ἡ Ἁγία τοῦ ἀποκρίθηκε: - Τί λαχτάρησα ἀπό τήν πίστη σας, γιά νά ἀρνηθῶ τόν Χριστό μου ἤ σέ ποιά θαύματα τῆς πίστεώς σας νά πιστέψω, πού βρωμᾶτε ἀκόμη ζωντανοί! Ὤ τόλμη μαρτυρική! Ὤ μεγαλοψυχία πού τῆς ἀξίζουν οὐράνιοι ἔπαινοι! Ὤ ἀπάντηση! Ὄχι ἑνός τρυφεροῦ κοριτσιοῦ, ἀλλά ἑνός ἀνδρειωμένου γίγαντα! Μόλις τά ἄκουσαν αὐτά, καταντροπιάσθηκαν. Διότι τί ἄλλο μποροῦσαν νά κάνουν, ἀναγκαζόμενοι ἀπό τήν φανερή ἀλήθεια τῶν λόγων; Ἄναψαν ἀπό τό θυμό καί ξυλοκόπησαν τήν Ἁγία γιά τρίτη φορά. Τόσο ἄσπλαγχνα τή χτυποῦσαν, ὥστε οἱ σάρκες της ἔπεφταν στήν γῆ καί ἡ γῆ κοκκίνισε ἀπό τά αἵματα. Τήν χτυποῦσαν, ὥσπου τήν ἄφησαν σάν νεκρή. Ὕστερα, ἀφοῦ ἔλυσαν τήν Μάρτυρα, τήν φόρτωσαν σέ ἕνα Χριστιανό, πού ἦταν ἐκεῖ παρών, καί τήν πῆγαν στό σπίτι τῆς μητέρας της. Ἐκείνη ἀγκάλιασε τήν θυγατέρα της, πού μόλις ἀνέπνεε μέ δυσκολία. Καί γεμάτη ἀγωνία τῆς λέει: -Τί ἔκανες παιδί μου; Καί ἡ Μάρτυς, ἀφοῦ μόλις καί μετά βίας συνῆλθε καί ἄνοιξε τά μάτια της καί εἶδε τήν μητέρα της, τῆς εἶπε: - Καί τί ἄλλο θά μποροῦσα νά κάνω, μητέρα μου, ἐκτός ἀπό ἐκεῖνο πού μοῦ παρήγγειλες; Νά, ὅπως συμφωνήσαμε, φύλαξα τήν ὁμολογία τῆς πίστης μου. Ἡ μητέρα της, ἀφοῦ σήκωσε τά χέρια καί τά μάτια της στόν οὐρανό, δόξασε τό Θεό. Καί, καθώς συνομιλοῦσε ἡ Μάρτυς μέ τή μητέρα της, παρέδωσε τήν ψυχή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί ἔλαβε τό στέφανο τοῦ Μαρτυρίου. Ὤ τοῦ θαύματος! Τό τίμιο καί Ἅγιο λείψανο της ἀμέσως εὐωδίασε μιά πολύ θαυμάσια εὐωδία. Καί τόση πολλή ἦταν ἡ εὐωδία, ὥστε εὐωδίαζε καί ὅλος ὁ δρόμος, ἀπό ὅπου περνοῦσαν τό Μαρτυρικό λείψανο της, γιά νά τό ἐνταφιάσουν. Ἐκείνη τήν νύχτα, σάν ἕνα ἄστρο πολύ λαμπερό, κατέβηκε φῶς ἀπό τόν οὐρανό καί ἔλαμψε πάνω στόν τάφο τῆς Μάρτυρος. Καί ὅσοι Χριστιανοί τό εἶδαν δόξασαν τό Θεό, στόν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα καί τό κράτος στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν. [1]ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΝΕΟ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΣΤΗΡ 19934,σελ. 186. [2] Σήμερα τό Ζαγκλιβέρι ὑπάγεται στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου. Ἡ Ἐπισκοπή Ἀρδαμερίου συγχωνεύτηκε τό 1940 μέ τήν Μητρόπολη Ἱερισσοῦ. [3] Γνωρίζουμε ἐκ παραδόσεως πού διέσωσε ὁ π. Ἀναστάσιος Θεολόγου, ὅτι ὁ πατέρας τῆς Ἁγίας πρίν νά ἐξισλαμισθεῖ λεγόταν Γεώργιος. Τό ὄνομα τῆς μητέρας της δέν τό γνωρίζουμε. |
Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας
Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Ζαγκλιβέριον χαίρει ἐν τῇ ἀθλήσει σου, ἡ σὲ βλαστήσασα κώμη ὡς ἄνθος εὔοσμον, Ἀκυλίνα τοῦ Χριστοῦ καλλιπάρθενε, σὺ γὰρ ἐνήθλησας στερρῶς, καὶ ἐδέξω ἐκ Θεοῦ τὸ στέφος τῆς ἀφθαρσίας, ἐκδυσωποῦσα ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθεὶς Μετὰ παρθένων ὡς παρθένος εἰσῆλθες, μετά μαρτύρων συγχωρεύεις ὡς Μάρτυς, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Κυρίου ἃς ἐπόθησας. Τυράννων γὰρ ἤλεγξας, καὶ τὴν ἄθεον πλάνην, θανατον ἠγήσασα, ἢ τὸ ζῆν μετ’ ἀνόμων. Διὸ καὶ ἐδοξάσθης λίαν ἐκ Θεοῦ, ὦ Ἀκυλίνα ἐν τῇ μεταστάσει σου. Μεγαλυνάριον Μάρτυς καλλιπάρθενε τοῦ Χριστοῦ, Μάρτυς Ἀκυλίνα ἡ ἀθλήσασα ἀνδρικῶς, τοῦ Ζαγκλιβερίου, ἡ δόξα καὶ τὸ κλέος, ᾧ αἴτει εὐπραγίαν καί θεῖον ἔλεος. |
Η εύρεση των ιερών λειψάνων της Αγίας στην Όσσα Λαγκαδά στις 8/2/2012 |
Η συγκλονιστική αφήγηση του μαρτυρίου της Αγίας Ακυλίνας και η υπόδειξη του τόπου ταφής της |
Από το βιβλίο "Η Αγία Νεομάρτυς Ακυλίνα η Ζαγκλιβερινή - Βίος, Εύρεση λειψάων, Μετακομιδή" του Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη Πρωτοσυγκέλλου-Ἱεροκήρυκος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ, Έκδοσης Ιεράς Μητροπόλεος Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, 2013
Μέ ἀγαλλίαση καί δοξολογία πρός τόν Θεό δέχθηκαν οἱ χριστιανοί τήν εἴδηση γιά τήν εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης τῆς Ζαγκλιβερινῆς στήν Ὄσσα Λαγκαδᾶ. Ὁ πόθος, ἡ λαχτάρα καί ἡ προσευχή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. Νικοδήμου καί τῶν χριστιανῶν τῆς Μητροπόλεως ἦταν νά βρεθοῦν τά λείψανα τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης. Αὐτή ἡ προσευχή ἔγινε πραγματικότητα. Αὐτό πού παρακαλοῦσαν ὅλες οἱ γενιές ἀπό τό 1764 ἐκπληρώθηκε. Τό 1982 ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας Νικόδημος ἵδρυσε στό Ζαγκλιβέρι τή νέα Ἐνορία καί τό 1984 θεμελίωσε τόν πρῶτο Ναό πρός τιμήν τῆς ἁγίας Ἀκυλίνης. Ὅταν τό 1994 ἔγιναν τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ, ὁ Σεβασμιώτατος καί ὁ κτίτορας τοῦ Ναοῦ π. Ἀναστάσιος ἐξέφρασαν τήν ἐλπίδα ὅτι, τώρα κτίσθηκε καί τό σπίτι της - ὁ Ναός της - ἡ Ἁγία θά εὐαρεστηθεῖ νά ἐμφανισθεῖ. Αὐτό ἔγινε πραγματικότητα τό 2012 μέ ἀποκαλύψεις τῆς Ἁγίας σέ εὐσεβεῖς ψυχές, πού τίς ἀπεκάλυψε τόν τόπο τῶν ἱερῶν λειψάνων της, καθώς καί τίς λεπτομέρειες ἀπό τό μαρτύριό της. Τό ἱστορικό τῆς εὑρέσεως ξεκινᾶ μετά ἀπό τήν ἐπίσης θαυμαστή εὕρεση τῶν λειψάνων τῆς Νεομάρτυρος Κυράννας στήν Ὄσσα. Σέ μία ἀποκάλυψή της ἡ Ἁγία Κυράννα εἶπε, ὅτι: "εἶμαι μαζί μέ τή φίλη μου τήν Ἀγγελίνα". Ταυτόχρονα ἀποκαλύπτεται καί μία παλαιά εἰκόνα στό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ζαγκλιβερίου, ὅπου εἰκονίζονται καί οἱ δύο Νεομάρτυρες Ἀκυλίνα καί Κυράννα μαζί. Αὐτά τά δύο μᾶς προβλημάτισαν καί ὁδηγοῦσαν στό συμπέρασμα τῆς παρουσίας τῶν ἁγίων λειψάνων τους σέ κοινό τόπο. Στίς ἀρχές Φεβρουαρίου τό 2012 ἔπεσε πολύ χιόνι στήν Ὄσσα, πού βρίσκεται σέ 640 μέτρα ὑψόμετρο. Παρατηρήθηκε ὅμως στό προαύλιο τοῦ παλαιοῦ Ναοῦ Ταξιαρχῶν τῆς Ὄσσας, ὅτι, ἐνῶ σέ ὅλο τό χῶρο εἶχε 30 πόντους χιόνι, σέ ἕνα σημεῖο 2 μέτρα διάμετρο, δέν εἶχε πιάσει. Συνειρμικά θυμηθήκαμε κάποιο παρόμοιο φαινόμενο στό Πρωτᾶτο τῶν Καρυῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους μέ τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Πρῶτο. Τότε ἀποκαλύπτεται ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα ὑποδεικνύοντας ἐκεῖνο τόν τόπο, πού βρίσκονταν τά ἱερά λείψανά της. Ὦ τοῦ θαύματος! Πράγματι σκάβοντας τό μέρος πού ὑπέδειξε βρέθηκαν τά χαριτόβρυτα μαρτυρικά λείψανά της πρός μεγάλην χαράν τοῦ Δεσπότη Λαγκαδᾶ Ἰωάννη καί ὅλων τῶν πιστῶν. Ὁ Μητροπολίτης Λαγκαδᾶ Ἰωάννης, ἀφοῦ τά τοποθέτησε σέ Λειψανοθήκη, τά φύλαξε στό Παρεκκλήσι τῆς Μητροπόλεως στό Λαγκαδᾶ, μέχρι νά ὁλοκληρωθοῦν οἱ ἔρευνες τῆς ἐπιστημονικῆς ἐπιτροπῆς γιά τήν ταυτότητα τῶν λειψάνων. Ἡ ἐπιτροπή μετά ἀπό 4 μῆνες ἔρευνας κατέληξε στό πόρισμα ὅτι, πράγματι αὐτά εἶναι τά ἱερά λείψανα τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης. Ταυτόχρονα ἡ Ἁγία ἀπεκάλυψε καί λεπτομέρειες ἀπό τό μαρτύριο πού ὑπέστη. Τά 4 ἄκρα εἶχαν κοπεῖ στό μαρτύριο. Στό πρόσωπο παρατηρήθηκαν φοβερές κακώσεις ἀπό τήν μανία τῶν κτυπημάτων μέχρι καί ἄνοιγμα τῶν ραφῶν τοῦ κρανίου. Στά πλευρά βρέθηκαν μαχαιρώματα καί στό κρανίο καί στά ὀστά τῶν χεριῶν κόκκινα στίγματα ἀπό δηλητηριῶδες ὑγρό, πού ἔριχναν πάνω στίς πληγές, γιά νά ἐπιτείνουν τούς πόνους. Στίς 23 Μαΐου Τετάρτη ἀπόδοσης τοῦ Πάσχα ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Λαγκαδᾶ Ἰωάννης τέλεσε ἱερά Ἀγρυπνία, κατά τήν ὁποία ἀνήγγειλε ἐπισήμως τήν εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνης, τά ὁποῖα καί ἐξετέθησαν ἐντός λειψανοθήκης εἰς προσκύνησιν. Στήν τελετή παρευρέθησαν καί μίλησαν ἐκ μέρους τῆς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου ὁ Πρωτοσύγκελλος Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης καί ὁ Γεν. Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἀρχιμ. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς. Ὁ Σεβ. Ἰωάννης κυκλοφόρησε τό χρονικό τῆς εὑρέσεως. Μετά τήν ἀνακοίνωση τῆς εὑρέσεως πλήθη πιστῶν ἔρχονται στήν Ὄσσα γιά τήν προσκύνηση τῶν ἱερῶν λειψάνων. Ἡ εὐχή καί ἡ προσευχή μας εἶναι τά ἱερά λείψανα νά ἔλθουν στήν πατρίδα της, ὅπου εἶναι ὁ Ναός της πού ἀνήγειρε ἡ εὐσέβεια τῶν χριστιανῶν τοῦ Ζαγκλιβερίου καί τῆς περιοχῆς. Μέ τήν εὕρεση τῶν λειψάνων εἴμαστε πλούσιοι σέ εὐλογία ἀπό τόν Θεό, ἀλλά καί σέ μεγάλη εὐθύνη. Ἔχοντας μπροστά μας τά μαρτυρικά της λείψανα, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά εἴμαστε πιό συνειδητοί χριστιανοί ἀγωνιστές γιά τήν κατάκτηση τῶν ἀρετῶν μέσα στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν μαρτυρική Μητέρα μας Ἐκκλησία. |
Από το βιβλίο "Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών λειψάνων της Αγίας ενδόξου νεομάρτυρος Ακυλίνης – Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης", Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα – Λαγκαδά 2012 Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου
Ἀφήγησις Ἐνυπνίου εὐσεβοῦς γυναικός περί του τόπου ταφῆς της Αγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης Δέκα ημέρες μετά την ανεύρεση των ἱερῶν λειψάνων της Αγιας Μεγαλομάρτυρος και Ἀθληφόρου Κυράννης μου συνέβη το παρακάτω θαυμαστόν γεγονός. Ἡ Ἁγία Κυράννα μοῦ ἐνεφανίσθη σέ ἐνύπνιον καί μοῦ ὁμίλησε γιά τήν φίλη της, ὅπως ἀποκαλοῦσε τήν Ἀγγελίνα, και ότι είναι και μαζί συνυπάρχουν. Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἐνημέρωσα τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννην γιά τό ἐνύπνιον πού μέ ἀξίωσε ἡ Ἁγία Κυράννα νά δῶ. Σ ‘αυτο το διάστημα μου ἐνεφανίσθη σε ἐνύπνιον μιά κοπέλλα η ὁποία μου είπε ότι είναι η Αγγελίνα και με προέτρεπε να διαβάσω τον Παρακλητικόν Κανόνα του Αγίου Παρθενίου, Ἐπισκόπου Λαμψάκου, διότι χειρουργεῖται ὁ Νικόδημος τῆς Ἱερισσοῦ, λόγῳ ἀσθενείας τήν ὁποίαν δέν ἐγνώριζε ὁ ἴδιος, τονίζοντας παράλληλα νά μήν ψάχνουμε ἀλλοῦ νά τήν βροῦμε, ἀφοῦ γνωρίζουμε πού είναι. Ἡ Ἁγία Ἀγγελίνα πού μοῦ ἐφανερώθη στό ἐνύπνιον ἦταν νεαρή σέ ἡλικία, ψηλή κοπέλλα μέ ξανθά μαλλιά, ἐξαιρετικῆς ὀμορφιᾶς καί στεκόταν στήν ἐξωτερική πόρτα πού ὁδηγεῖ στό ἐσωτερικό του Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Ὄσσης. Μοῦ ἔλεγε πώς πρέπει νά μετρήσω ἑπτά βήματα από την πόρτα κοντά στο Ἱερόν τουΝαοῦ και μου το ὑπέδειξε σημεῖο που θα σταθῶ, ἀκριβῶς ἀπέναντι, βλέποντας τον τοῖχο του Ναοῦ και στο οποίο Επάνω ὑπῆρχετο σημεῖο του Σταυρού. Και συνέχισε η αγία λέγοντας ότι εκεί θα βροῦμε Οστά Της καί συνέχισε λέγοντας:. «πληγή εἰς τά ὀστᾶ, πικρόν ὕδωρ ἐρυθρόν» Στή συνέχεια μοῦ ἔδειξε κάτω ἀπό τό χῶμα τά ὀστᾶ μαζεμένα σε ἐμβρυϊκή Στάση και το κρανίο βαμμένο με ἔντονο ἐρυθρό χρώμα. Αφήγηση του μαρτυρίου της Αγίας Μετά από αυτό η Αγιά Αγγελίνα μου διηγήθηκε το φοβερό καί ἀπάνθρωπο μαρτύριό της. Πως την εἶχαν κρεμασμένη από τα Χέρια και την χτυποῦσαν με ἀγκαθωτά ραβδιά και ξύλα, τα ὁποῖα ἔβγαζαν μ’εσα από ένα πιθάρι που ηταν γεμάτο με ένα ἐρυθρόν Υγρό (δηλητήριο). Τήν εἶχαν δεμένη σέ ἕνα σιδερένιο μηχάνημα βασανιστηρίων, στό ὁποῖον τά πάνω ἄκρα καί τά κάτω ἄκρα, ἔχοντάς τα δεμένα σφιχτά πάνω σέ κοφτερές τροχαλίες καί τά πλευρά, ἀκουμποῦσαν σέ αἰχμηρά καρφιά πού ὑπῆρχαν πάνω στό μηχάνημα αὐτό. Με την τριβή κομματιάστηκαν τα ρουχα και οι σάρκες Της. Κόπηκαν τά ἄκρα σέ σημεῖο τέτοιο, που να ἴσα κρέμονται από το ὑπόλοιπον σωμα. Το δηλητήριον που της ἔριχναν οι Τοῦρκοι της ἔκαψε τίς σάρκες και οι πόνοι ηταν ἀφόρητοι. Κρεμασμένη τήν χτυποῦσαν καί τήν βασάνιζαν ἀτελείωτες ὧρες. Ἀπό τό ἀνελέητο μαρτύριόν της ἡ γῆ γύρω της βάφτηκε κόκκινη. Ἀπό τό αἷμα δέν ξεχώριζες τίποτα πάνω στό σῶμα της. Το σώμα της Αγίας Ἀκυλίνας θάφτηκε στήν ἀρχή σέ τουρκικό νεκροταφεῖο της περιοχής και μετα από τρείς ημέρες μεταφέρθηκε μυστικῶς στην Ὄσσα και θάφτηκε σχεδόν δίπλα στην ἀδερφή της, τήν Ἁγία Κυράννα, στόν Ἱερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. |
Επιστροφή της Αγίας στο Σπίτι της 249 χρόνια μετα...
Από το βιβλίο "Η Αγία Νεομάρτυς Ακυλίνα η Ζαγκλιβερινή - Βίος, Εύρεση λειψάνων, Μετακομιδή" του Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη Πρωτοσυγκέλλου-Ἱεροκήρυκος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ, Έκδοσης Ιεράς Μητροπόλεος Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, 2013
Η Μετακομιδή
Καί δόξα τῷ Θεῷ φθάσαμε αἰσίως στήν ἱστορική καί εὐλογημένη ἡμέρα τῆς 26ης Σεπτεμβρίου 20213.
Ἀπό τίς 7 τό πρωῒ, 30 περίπου καβαλαραῖοι ξεκίνησαν ἀπό τήν Ὄσσα μεταφέροντας τά Ἱερά Λείψανα τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας πάνω στά ἄλογα, μέσα σέ κοφίνια ἔτσι ὅπως εἶχε μεταφερθεῖ τότε τό 1764 ἀπό τό Ζαγκλιβέρι στήν Ὄσσα. Στό πέρασμα ἀπό τά χωριά ἡ ἱερά πομπή προκαλοῦσε μεγάλη συγκίνηση καί προστίθεντο καί ἄλλοι ἱππεῖς. Μετά ἀπό 11 ὧρες πορεία μέ τίς ἀπαραίτητες στάσεις ἔφθασαν ἔξω ἀπό τό Ζαγκλιβέρι ἕτοιμοι γιά τήν μεγάλη ὑποδοχή.
Τό χωριό ἑτοιμάσθηκε κατάλληλα γιά τήν ὑποδοχή τῆς Ἁγίας του. Ὑποδεχόταν τό καμάρι του, τή δόξα του.
Ὁ Ναός στολίσθηκε, στήθηκε τό κιβώριο, ὅπου θά τοποθετεῖτο ἡ Λάρνακα τῆς Ἁγίας. Τό Ζαγκλιβέρι ἐκείνη τήν ἡμέρα ἦταν ἐπί ποδός!
Ἀπό νωρίς ἄρχισαν οἱ πιστοί νά κατακλύζουν τήν κεντρική πλατεία τοῦ Ζαγκλιβερίου. Ἐκεῖ οἱ πιστοί Ζαγκλιβερινοί περίμεναν τήν Ἁγία τους. Ἐκεῖ κατέφθαναν ὁμάδες-ὁμάδες λαϊκοἱ καί ἱερεῖς μέ τούς χριστιανούς ἀπό τίς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως. Οἱ μοναχές ἀπό τά Μοναστήρια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ὀλυμπιάδος, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Ἀρναίας, Τιμίου Προδρόμου Μεταμόρφωσης Χαλκιδικῆς. Ἡ χορωδία τοῦ Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν «ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ». Τά ἀγόρια καί τά κορίτσια τοῦ Συνδέσμου Ὀρθοδόξων Νέων «Η ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΚΥΛΙΝΑ» ντυμένα μέ τίς τοπικές παραδοσιακές στολές, κρατώντας τό λάβαρο τοῦ Συνδέσμου μέ τήν εἰκόνα τῆς Ἁγίας ἐπάνω.
Τό ἄγημα καί ἡ Φιλαρμονική τοῦ Γ΄ Σώματος Στρατοῦ. Οἱ πολιτικές καί ἀρχές. Τέλος προσῆλθε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος πού συνόδευε τούς προσκεκλημένους Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, Μαντινείας Ἀλέξανδρο, Μιλήτου Ἀπόστολο, Κασσανδρείας Νικόδημο, Σύρου Δωρόθεο, Πατρῶν Χρυσόστομο, Θεουπόλεως Παντελεήμονα καί Θερμῶν Δημήτριο. Οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ πολιτικοί ἀνέβηκαν στήν εὑρύχωρη ἐξέδρα ὅπου εἶχε στηθεῖ. Καί ὅλα ἦταν ἕτοιμα γιά τήν ὑποδοχή. Ὑπεύθυνος τελετάρχης ἦταν ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος ’Αρχιμ. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς.
Ἡ ὑποδοχή
Ρίγη συγκινήσεως συγκλόνισαν τούς συγκεντρωμένους πιστούς, ὅταν εἰσῆλθε ἡ Ἀγία Ἀκυλίνα βασταζόμενη ἀπό τόν Ἅγιο Λαγκαδᾶ, τούς δεκάδες ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς του καί τούς 40 περίπου καβαλαραίους πού μετέφεραν μέσα σέ κοφίνια τά Λείψανα ἀπό τήν Ὄσσα.
Οἱ ψάλτες ἔψελναν τό Ἀπολυτίκο τῆς Ἁγίας καί ὁ συγκεντρωμένος λαός συγκινημένος καί ἐνθουσιασμένος γι’ αὐτό πού γινόταν, ξέσπασε σέ χειροκροτήματα καί μέ δάκρυα ὑποδεχόταν τήν Ἁγία του.
Ἕνας Μητροπολίτης ἀπό τούς παρευρισκομένους, ὅταν εἶδε τόν Ἅγιο Λαγκαδᾶ νά βαστᾶ τό χαλινάρι καί νά σέρνει τό ἄλογο μέ τά Ἅγια Λείψανα εἶπε:
-Τί γίνεται ἐδῶ; Ὑποδεχόμαστε τή νύφη;
Ναί, ὑποδεχόμασταν τή νύφη τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Νυμφίος Χριστός ἀπό ἀγάπη θυσιάσθηκε πάνω στό Σταυρό καί ἔχυσε τό Τίμιο Του Αἷμα γιά ὅλο τόν κόσμο, γιά ὅλους τούς χριστιανούς, γιά Ἀκυλίνα.
Καί ἡ Ἀκυλίνα ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό θυσιάσθηκε, μαρτύρησε, ἔχυσε τό νεανικό της αἷμα.
Γιά 249 χρόνια περίμεναν αὐτή τή στιγμή. Πέρασαν 8 γενιές χριστιανῶν Ζαγκλιβερινῶν πού παρακαλοῦσαν τήν Ἁγία νά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα της. Τό ὄνειρο πραγματικότητα. Ἡ προσευχή γεγονός. Ἡ λαχτάρα ἐκπλήρωση.
Ὁ Ἅγιος Λαγκαδᾶ ἀνέβασε πάνω στήν ἐξέδρα τά κοφίνια μέ τά Ἱερά Λείψανα καί ἀφοῦ τά ἔβγαλε, εὐλόγησε σταυροειδῶς τό λαό καί τά τοποθέτησε στήν ἀσημένια Λειψανοθήκη. Ὁ Ἅγιος Ἱερισσοῦ πῆρε στά χέρια του τήν Τιμία Κάρα τῆς Ἁγίας και, ἀφοῦ εὐλόγησε τό λαό, τήν τοποθέτησε στήν Λάρνακα.
Στή συνέχεια ὁ Ἅγιος Ἱερισσοῦ ἔλαβε τό λόγο καί καλοσώρισε τήν Ἁγία στό τόπο της. Ἐξέφρασε τήν συγκίνηση καί τήν χαρά του γιά τό γεγονός καί εὐχαρίστησε τόν Σεβ. Λαγκαδᾶ κ. Ἰωάννη γιά τήν μεγάλη εὐλογία πού προσέφερε στό Ζαγκλιβέρι καί στή Μητρόπολη Ἱερισσοῦ μέ τήν ἀπόδοση τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνας στή πατρίδα της.
Ὁ Ἅγιος Λαγκαδᾶ ἔλαβε τό λόγο καί ἀναφέρθηκε στή μοναδική πνευματική ἐμπειρία πού ἔζησε μέ τήν ἀνεύρεση τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Κυράνας καί ἐν συνεχείᾳ τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας.
Χαιρετισμό ἀπηύθυναν ἀπό τήν ἐξέδρα ὁ ἐκ Ζαγκλιβερίου καταγόμενος Ὑπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Θεοδ. Καράογλου καί ὁ Δήμαρχος Λαγκαδᾶ κ. Ἀναστασιάδης.
Ἡ Ἐνθρόνιση
Μετά τό τέλος τῆς ὑποδοχῆς τοποθετήθηκε ἡ Λειψανοθήκη σέ κιλίβαντα πυροβόλου καί σχηματισθηκε πομπή, ἡ ὁποία κατευθύνθηκε στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας.
Ἡ Ἁγία ξαναπερπατοῦσε στούς δρόμους καί τά καλντερίμια τοῦ χωριοῦ της.
Τότε ἔφυγε διωγμένη, τώρα ἐπιστρέφει δοξασμένη.
Τότε ἔφυγε κρυφά, τώρα σύσσωμοι ὅλοι οἱ χωριανοί της καί γύρω τήν ὑποδέχονται.
Τότε ἔφευγε ἀπό μιά πατρίδα σκλαβωμένη, σήμερα πολιτικά ἐλεύθερη, ἀλλά πνευματικά ὑποτιμημενη.
Ἡ πομπή κατέληξε στόν Ναό καί ἐκεῖ ἔλαβε μέρος τό τελευταῖο ἐπεισόδιο τῆς ἐπιτροφῆς της.
Σκίρτησε ὁ Ναός ὑποδεχόμενος τήν Ἁγία Του, τήν οἰκήτορα.
Ἀλλάλαξε ὁ Ναός μέ τίς κωδωνοκρουσίες φιλοξενῶντας τήν ἰδιοκτήτριά του.
Ἡ ἀσημένια Λειψανοθήκη τοποθετήθηκε μέσα στό κιβώριο.
Ἡ Ἁγία ἐνθρονίσθηκε στό θρόνο της.
Ἐνθρονίσθηκε στίς καρδιές τῶν χριστιανῶν μιά γιά πάντα.
Ὁ καϋμός, ὁ πόθος, ἡ λαχτάρα μετατράπηκε σέ δάκρυα χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης.
Σ’ εὐχαριστοῦμε, Ἁγία μας, πού ἄκουσες τήν προσευχή μας καί τίς παρακλήσεις μας καί φανερώθηκες καί ἦλθες.
Σ’ εὐχαριστοῦμε, γιατί μᾶς πλούτισες μέ τόν θησαυρό τῶν Ἱερῶν Λειψάνων σου.
Σ’ εὐγνωμονοῦμε γιά τό παράδειγμα πίστεως, μαρτυρίας, ἡρωϊσμοῦ, αὐτοθυσίας πού μᾶς ἔδωσε.
Σ’ εὐγνωμονοῦμε γιά τό μάθημα πού μᾶς ἔδωσες, ν’ ἀγαπᾶμε τήν πίστη μας καί τήν πατρίδα μας πάνω καί ἀπό τήν πρόσκαιρη αὐτή ζωή μας.
Σέ παρακαλοῦμε νά δείξεις τήν χάρη τῶν Ἁγίων Λειψάνων σου.
Στήριξε τήν ἑτοιμόρροπη πίστη μας.
Ἄναψε τήν μισοσβυσμένη ἐλπίδα μας.
Γέμισέ μας μέ ἀγάπη.
Ξεχύλισέ μας ἀπό ἀρετή.
Στήριξε τούς ἀγωνιζομένους Ὀρθοδόξους χριστιανούς τοῦ αἰῶνος αὐτοῦ τοῦ ἀπατεῶνος.
Δῶσε μετάνοια στούς ἁμαρτωλούς καί ξεστρατημένους.
Δυνάμωσε τούς συντριμμένους ἀπό τό βάρος τῶν πόνων, τῶν ἀσθενειῶν, τῶν βασάνων, τῶν ἀδιεξόδων.
Καθοδήγησε τίς Ὀρθόδοξες οἰκογένειες, νά μή ξεφύγουν ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ ποτέ.
Φώτισε τά παιδιά καί τήν νεολαία μας, γιά νά ἔχει ὁ κόσμος ἐλπίδα.
Σ’ εὐχαριστοῦμε. Σ’ εὐγνωμονοῦμε. Σέ παρακαλοῦμε.
Στήριξε. Ἄναψε. Γέμισε. Δῶσε. Δυνάμωσε. Καθοδήγησε. Φώτισε. Ἀμήν.
Η Μετακομιδή
Καί δόξα τῷ Θεῷ φθάσαμε αἰσίως στήν ἱστορική καί εὐλογημένη ἡμέρα τῆς 26ης Σεπτεμβρίου 20213.
Ἀπό τίς 7 τό πρωῒ, 30 περίπου καβαλαραῖοι ξεκίνησαν ἀπό τήν Ὄσσα μεταφέροντας τά Ἱερά Λείψανα τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας πάνω στά ἄλογα, μέσα σέ κοφίνια ἔτσι ὅπως εἶχε μεταφερθεῖ τότε τό 1764 ἀπό τό Ζαγκλιβέρι στήν Ὄσσα. Στό πέρασμα ἀπό τά χωριά ἡ ἱερά πομπή προκαλοῦσε μεγάλη συγκίνηση καί προστίθεντο καί ἄλλοι ἱππεῖς. Μετά ἀπό 11 ὧρες πορεία μέ τίς ἀπαραίτητες στάσεις ἔφθασαν ἔξω ἀπό τό Ζαγκλιβέρι ἕτοιμοι γιά τήν μεγάλη ὑποδοχή.
Τό χωριό ἑτοιμάσθηκε κατάλληλα γιά τήν ὑποδοχή τῆς Ἁγίας του. Ὑποδεχόταν τό καμάρι του, τή δόξα του.
Ὁ Ναός στολίσθηκε, στήθηκε τό κιβώριο, ὅπου θά τοποθετεῖτο ἡ Λάρνακα τῆς Ἁγίας. Τό Ζαγκλιβέρι ἐκείνη τήν ἡμέρα ἦταν ἐπί ποδός!
Ἀπό νωρίς ἄρχισαν οἱ πιστοί νά κατακλύζουν τήν κεντρική πλατεία τοῦ Ζαγκλιβερίου. Ἐκεῖ οἱ πιστοί Ζαγκλιβερινοί περίμεναν τήν Ἁγία τους. Ἐκεῖ κατέφθαναν ὁμάδες-ὁμάδες λαϊκοἱ καί ἱερεῖς μέ τούς χριστιανούς ἀπό τίς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως. Οἱ μοναχές ἀπό τά Μοναστήρια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ὀλυμπιάδος, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Ἀρναίας, Τιμίου Προδρόμου Μεταμόρφωσης Χαλκιδικῆς. Ἡ χορωδία τοῦ Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν «ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ». Τά ἀγόρια καί τά κορίτσια τοῦ Συνδέσμου Ὀρθοδόξων Νέων «Η ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΚΥΛΙΝΑ» ντυμένα μέ τίς τοπικές παραδοσιακές στολές, κρατώντας τό λάβαρο τοῦ Συνδέσμου μέ τήν εἰκόνα τῆς Ἁγίας ἐπάνω.
Τό ἄγημα καί ἡ Φιλαρμονική τοῦ Γ΄ Σώματος Στρατοῦ. Οἱ πολιτικές καί ἀρχές. Τέλος προσῆλθε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Θεόκλητος πού συνόδευε τούς προσκεκλημένους Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, Μαντινείας Ἀλέξανδρο, Μιλήτου Ἀπόστολο, Κασσανδρείας Νικόδημο, Σύρου Δωρόθεο, Πατρῶν Χρυσόστομο, Θεουπόλεως Παντελεήμονα καί Θερμῶν Δημήτριο. Οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ πολιτικοί ἀνέβηκαν στήν εὑρύχωρη ἐξέδρα ὅπου εἶχε στηθεῖ. Καί ὅλα ἦταν ἕτοιμα γιά τήν ὑποδοχή. Ὑπεύθυνος τελετάρχης ἦταν ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος ’Αρχιμ. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς.
Ἡ ὑποδοχή
Ρίγη συγκινήσεως συγκλόνισαν τούς συγκεντρωμένους πιστούς, ὅταν εἰσῆλθε ἡ Ἀγία Ἀκυλίνα βασταζόμενη ἀπό τόν Ἅγιο Λαγκαδᾶ, τούς δεκάδες ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς του καί τούς 40 περίπου καβαλαραίους πού μετέφεραν μέσα σέ κοφίνια τά Λείψανα ἀπό τήν Ὄσσα.
Οἱ ψάλτες ἔψελναν τό Ἀπολυτίκο τῆς Ἁγίας καί ὁ συγκεντρωμένος λαός συγκινημένος καί ἐνθουσιασμένος γι’ αὐτό πού γινόταν, ξέσπασε σέ χειροκροτήματα καί μέ δάκρυα ὑποδεχόταν τήν Ἁγία του.
Ἕνας Μητροπολίτης ἀπό τούς παρευρισκομένους, ὅταν εἶδε τόν Ἅγιο Λαγκαδᾶ νά βαστᾶ τό χαλινάρι καί νά σέρνει τό ἄλογο μέ τά Ἅγια Λείψανα εἶπε:
-Τί γίνεται ἐδῶ; Ὑποδεχόμαστε τή νύφη;
Ναί, ὑποδεχόμασταν τή νύφη τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Νυμφίος Χριστός ἀπό ἀγάπη θυσιάσθηκε πάνω στό Σταυρό καί ἔχυσε τό Τίμιο Του Αἷμα γιά ὅλο τόν κόσμο, γιά ὅλους τούς χριστιανούς, γιά Ἀκυλίνα.
Καί ἡ Ἀκυλίνα ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό θυσιάσθηκε, μαρτύρησε, ἔχυσε τό νεανικό της αἷμα.
Γιά 249 χρόνια περίμεναν αὐτή τή στιγμή. Πέρασαν 8 γενιές χριστιανῶν Ζαγκλιβερινῶν πού παρακαλοῦσαν τήν Ἁγία νά ἐπιστρέψει στήν πατρίδα της. Τό ὄνειρο πραγματικότητα. Ἡ προσευχή γεγονός. Ἡ λαχτάρα ἐκπλήρωση.
Ὁ Ἅγιος Λαγκαδᾶ ἀνέβασε πάνω στήν ἐξέδρα τά κοφίνια μέ τά Ἱερά Λείψανα καί ἀφοῦ τά ἔβγαλε, εὐλόγησε σταυροειδῶς τό λαό καί τά τοποθέτησε στήν ἀσημένια Λειψανοθήκη. Ὁ Ἅγιος Ἱερισσοῦ πῆρε στά χέρια του τήν Τιμία Κάρα τῆς Ἁγίας και, ἀφοῦ εὐλόγησε τό λαό, τήν τοποθέτησε στήν Λάρνακα.
Στή συνέχεια ὁ Ἅγιος Ἱερισσοῦ ἔλαβε τό λόγο καί καλοσώρισε τήν Ἁγία στό τόπο της. Ἐξέφρασε τήν συγκίνηση καί τήν χαρά του γιά τό γεγονός καί εὐχαρίστησε τόν Σεβ. Λαγκαδᾶ κ. Ἰωάννη γιά τήν μεγάλη εὐλογία πού προσέφερε στό Ζαγκλιβέρι καί στή Μητρόπολη Ἱερισσοῦ μέ τήν ἀπόδοση τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνας στή πατρίδα της.
Ὁ Ἅγιος Λαγκαδᾶ ἔλαβε τό λόγο καί ἀναφέρθηκε στή μοναδική πνευματική ἐμπειρία πού ἔζησε μέ τήν ἀνεύρεση τῶν λειψάνων τῆς Ἁγίας Κυράνας καί ἐν συνεχείᾳ τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας.
Χαιρετισμό ἀπηύθυναν ἀπό τήν ἐξέδρα ὁ ἐκ Ζαγκλιβερίου καταγόμενος Ὑπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Θεοδ. Καράογλου καί ὁ Δήμαρχος Λαγκαδᾶ κ. Ἀναστασιάδης.
Ἡ Ἐνθρόνιση
Μετά τό τέλος τῆς ὑποδοχῆς τοποθετήθηκε ἡ Λειψανοθήκη σέ κιλίβαντα πυροβόλου καί σχηματισθηκε πομπή, ἡ ὁποία κατευθύνθηκε στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας.
Ἡ Ἁγία ξαναπερπατοῦσε στούς δρόμους καί τά καλντερίμια τοῦ χωριοῦ της.
Τότε ἔφυγε διωγμένη, τώρα ἐπιστρέφει δοξασμένη.
Τότε ἔφυγε κρυφά, τώρα σύσσωμοι ὅλοι οἱ χωριανοί της καί γύρω τήν ὑποδέχονται.
Τότε ἔφευγε ἀπό μιά πατρίδα σκλαβωμένη, σήμερα πολιτικά ἐλεύθερη, ἀλλά πνευματικά ὑποτιμημενη.
Ἡ πομπή κατέληξε στόν Ναό καί ἐκεῖ ἔλαβε μέρος τό τελευταῖο ἐπεισόδιο τῆς ἐπιτροφῆς της.
Σκίρτησε ὁ Ναός ὑποδεχόμενος τήν Ἁγία Του, τήν οἰκήτορα.
Ἀλλάλαξε ὁ Ναός μέ τίς κωδωνοκρουσίες φιλοξενῶντας τήν ἰδιοκτήτριά του.
Ἡ ἀσημένια Λειψανοθήκη τοποθετήθηκε μέσα στό κιβώριο.
Ἡ Ἁγία ἐνθρονίσθηκε στό θρόνο της.
Ἐνθρονίσθηκε στίς καρδιές τῶν χριστιανῶν μιά γιά πάντα.
Ὁ καϋμός, ὁ πόθος, ἡ λαχτάρα μετατράπηκε σέ δάκρυα χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης.
Σ’ εὐχαριστοῦμε, Ἁγία μας, πού ἄκουσες τήν προσευχή μας καί τίς παρακλήσεις μας καί φανερώθηκες καί ἦλθες.
Σ’ εὐχαριστοῦμε, γιατί μᾶς πλούτισες μέ τόν θησαυρό τῶν Ἱερῶν Λειψάνων σου.
Σ’ εὐγνωμονοῦμε γιά τό παράδειγμα πίστεως, μαρτυρίας, ἡρωϊσμοῦ, αὐτοθυσίας πού μᾶς ἔδωσε.
Σ’ εὐγνωμονοῦμε γιά τό μάθημα πού μᾶς ἔδωσες, ν’ ἀγαπᾶμε τήν πίστη μας καί τήν πατρίδα μας πάνω καί ἀπό τήν πρόσκαιρη αὐτή ζωή μας.
Σέ παρακαλοῦμε νά δείξεις τήν χάρη τῶν Ἁγίων Λειψάνων σου.
Στήριξε τήν ἑτοιμόρροπη πίστη μας.
Ἄναψε τήν μισοσβυσμένη ἐλπίδα μας.
Γέμισέ μας μέ ἀγάπη.
Ξεχύλισέ μας ἀπό ἀρετή.
Στήριξε τούς ἀγωνιζομένους Ὀρθοδόξους χριστιανούς τοῦ αἰῶνος αὐτοῦ τοῦ ἀπατεῶνος.
Δῶσε μετάνοια στούς ἁμαρτωλούς καί ξεστρατημένους.
Δυνάμωσε τούς συντριμμένους ἀπό τό βάρος τῶν πόνων, τῶν ἀσθενειῶν, τῶν βασάνων, τῶν ἀδιεξόδων.
Καθοδήγησε τίς Ὀρθόδοξες οἰκογένειες, νά μή ξεφύγουν ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ ποτέ.
Φώτισε τά παιδιά καί τήν νεολαία μας, γιά νά ἔχει ὁ κόσμος ἐλπίδα.
Σ’ εὐχαριστοῦμε. Σ’ εὐγνωμονοῦμε. Σέ παρακαλοῦμε.
Στήριξε. Ἄναψε. Γέμισε. Δῶσε. Δυνάμωσε. Καθοδήγησε. Φώτισε. Ἀμήν.